Kibrin en büyük, başka büyük yok.

İnsanların birbirleri hakkında bu kadar acımasızca konuşabilmelerine anlam veremiyorum.

Kul hakkı diye bir şey vardı unuttuk mu? Bunu tek bir şeye yorabiliyorum; kibir!

Çağın en büyük belası bence kibir. İnsanlar ibadetlerinde bile kibirle nebiliyor. Durum bu kadar vahim.Ne acı!

O kadar kibirlendi ki herkes, herkes en iyisini biliyor, kimsenin başı öne eğilmiyor, en fazla o iyi, en farklı o...

Dolayısıyla karşısındaki hakkında kolayca konuşabiliyor, acımadan yerebiliyor, haklı/haksız eleştirebiliyor. Kırmak üzmek hak getire. Sonuçta o en doğrusunu biliyor ve böyle küstahça
eleştirmek onun hakkı olabiliyor.

Kibrin yeri kalptir.Ancak bütün iyi ve kötü duygular gibi kibirde kendisini davranışlarda gösterir. Bu bakımdan, kibirli olan bir kimse farklı biçimde giyinir, farklı biçimde konuşur, farklı biçimde yürür.Bütün bu farklılıkların sebebi ise kendisinin diğer insanlardan üstün olduğunu kanıtlamaktır.( Hadis-i şerif)

Birde kibrin getirisi olarak "farklı olma" çabası var. Herhalde en çok hissedilen durum da bu. Artık etrafımıza baktığımızda her türlü insanın tek çabasının farkıyla sıyrılmak olduğunu görüyoruz. Dindar-dindar olmayan, zengin-fakir, siyah- beyaz . Başörtülü kızların şu son zamanlarda oluşturduğu tarzlar, farklı profiller... Hepsi bu "ben farklıyım" enaniyetinden geliyor ki bu kibir hepimizi bitiriyor farkında değiliz. Mütevazi olmanın, alçakgönüllülüğün hoşluğunu unuttuk. Öyle insanları unuttuk. Gördüğümüzde hepimiz severiz ama asla olamayız, olmak istemeyiz.

Halbuki;

Allah kibirlenenleri sevmez!(Nahl-23)

Kalbinde zerre kadar kibir bulunan kimse, cennete gitmez.(Hadis-i şerif)

Kibirde şirk gibidir, bu ikisinden hangisi bir kimsede bulunursa onun ameli kabul edilmez.(Selman Farisi r.d.)

Ümmetim kibir hastalandığına yakalandığı zaman, Allah teala onları birbirine düşürür. (Hadis-i şerif)

bunları düşünsek, gerçekten düşünsek, gerçekten hissetsek, hepimizin kabirlerde yan yana yatacağını idrak etsek sanıyorum ki kibirlerimiz buhar olup gider...

Resulullah Aleyhissalatu vesselam şöyle dua edermiş;

"Rabbim, Kibrin beni şişirmesinden sana sığınırım"

Bu duayı bizde bol bol edelim ve umalım ki kibre bulaşmayalım, kibirden arınalım...